Blue Jays

Hier helaas mijn laatste verslag.
Na mijn een na laatse nacht van niet of slecht slapen omdat we weer eens scheef staan omdat onze plankjes zijn gebruikt door derden om het vuur aan te maken en omdat het toch niet zo'n geweldig matras is, lekker brood geroosterd en buiten het laatste ontbijtje in alle rust gegeten. Na het ontbijt alvast wat dingen gepakt die we niet meer nodig zullen hebben, zijn we weer met de camper naar het station van Rouge Hill gereden. Hier kan het gelukkig nog wel, gratis parkeren en voor een normale prijs in een schone trein zitten.
Aangekomen in Downtown Toronto bleken onze canadese vrienden ook op het station te zijn dus hebben we eerst maar even met z'n allen daar wat gegeten. Het was bij een food section van een enorm bankgebouw met 7000 kg goud verwerkt in de ramen om de zon te weren. Gelukkig had dit geen invloed op de prijs van het eten.
De dochter van onze vrienden Katherine besloot mee te gaan naar de CN tower, ooit 's werelds hoogste vrijstaande gebouw. Zeker geen straf voor ons want het is een leuke meid die al vriendschap met Lena heeft gesloten. Hebben wij ook wat te kletsen want we moeten nog anderhalf uur in de rij.
Het was het wachten wel waard, een geweldig uitzicht bij wederom prachtig weer. Daarna weer met z'n allen een bakkie gedaan met wat erbij bij de Starbucks. Om daar te komen moesten we al wel een stukje tegen de stroming in. Het Rogers Centre begon al aardig vol te lopen met allemaal vrolijke, blauw geklede mensen die naar de honkbal wedstrijd gingen. Wij hebben eerst nog even de club gesponserd door een baseball cap en shirts te kopen. Afscheid genomen van onze vrienden en op naar onze plaatsen. alles gaat relaxed zelfs de security is easy going. Er lopen toch maar even 47000 mensen in hartje stad een stadion binnen, maar geen problemen te zien, iedereen is vrolijk.
De wedstrijd was een groot feest! We hebben alle vedetten in actie gezien, getuigen geweest van een homerun, vaders met hun kleine kinderen zien genieten van de wedstrijd, Foamfingers gekocht noor Lena[bucketlist], een emmer buttered popcorn weggewerkt, slushi gedronken alleen het bier ontbrak. Niet omdat het er niet was maar omdat ik niet nog meer van de wedstrijd wou missen. Het was ronduit super, ik kreeg zelfs kippevel bij het volkslied, misschien wel omdat ik het niet erg zou vinden als dit ook het mijne zou zijn. Na de gewonnen wedstrijd met de stroom mee naar de trein in een opgetogen luid zingende massa, alsof we wereldkampioen waren geworden, ja ja goed gelezen ik zei; we! Na een half uurtje treinen weer met de camper naar de camping en voor de laatste keer de vlooienbak in. Ik zal het nog gaan missen!